15 Δεκεμβρίου 2018

Κϊνδυνος μαζικής αλλοίωσης του περιβάλλοντος και τελειωτικής εξαφάνισης του ορεινού πληθυσμού



Σήμερα είμαστε εδώ γιατί μας καλεί μία ανάγκη, μοναδική και με πολλές ιδιαιτερότητες. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ευρυτανία αντιμετωπίζει έναν πρωτόγνωρο, άγνωστο στις διαστάσεις του κίνδυνο, τον κίνδυνο της μαζικής αλλοίωσης του περιβάλλοντός της, των αξιών της, της τοπικής οικονομίας και την τελειωτική εξαφάνιση του ορεινού πληθυσμού. Ας δούμε όμως τι συμβαίνει.

Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος και τις αλλαγές στην ενεργειακή αγορά η Ευρυτανία χαρακτηρίστηκε Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας (ΠΑΠ2) τον Φεβρ. 2007, σύμφωνα με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης –ΑΠΕ (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α-ΑΠΕ) με νόμο Σουφλιά.

Στην πράξη αυτό σημαίνει, για τη στιγμή που μιλάμε, τον χάρτη που βλέπετε, της Ρυθμιστικής αρχής ενέργειας που χωροθετεί ανεμογεννήτριες και μικρά υ/α σε κάθε κορυφή, πλαγιά και ποτάμι. Και μετατρέπει την Ευρυτανία επιεικώς σε Ελευσίνα ή Ασπρόπυργο. Η Ευρυτανία όμως συμμετέχει με το ποσοστό που της αναλογεί 14% στο εθνικό ενεργειακό μέσω του υδροηλεκτρικού φράγματος των Κρεμαστών και δεν υποχρεούται να θυσιάσει άλλους από τους πόρους της.


Το πρώτο έργο που ξεκίνησε στην περιοχή Κρίκελο-Κοκκάλια με αδειοδότηση της ΡΑΕ από το 2001 και κορύφωση το 2015, χάρη στην δραστική κινητοποίηση και πολυχρόνιους αγώνες ενεργών πολιτών και του Δήμου Καρπενησίου έχει παγώσει, ο κίνδυνος όμως έναρξης των εργασιών ακόμη υπάρχει και άμεσα, τώρα, χτυπά την πόρτα της οροσειράς των Αγράφων στις θέσεις Γραμμένη-Τούρλα-Καρνόπι (ιστορική Νιάλα) και Μιχός-Βοϊδολίβαδο-Απέλινα, σε υψόμετρο 1.800-2.000μ. Αγνοείται έτσι ο Περιφερειακός Χωροταξικός Σχεδιασμός της Στερεάς, που προβλέπει"...οι ορεινές περιοχές της Περιφέρειας που χωροθετούνται σε υψόμετρο άνω των 800 μ., αντιμετωπίζονται γενικά ως κατ’ εξοχή περιοχές φυσικού αποθέματος.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΡΑΕ για την Ευρυτανία από την επίσημη ιστοσελίδα της από το 2001 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017, δώθηκαν με διάρκεια ισχύος 25 χρόνια, δηλαδή λήγουν το 2026 έως και το 2042, οι εξής άδειες παραγωγής ηλεκτρ. ενέργειας:

29 άδειες για αιολικές εγκαταστάσεις ή συστοιχίες ή όπως ευαρεστούνται να τα ονομάζουν "πάρκα" (sic) :

9 αιολικές εγκαταστάσεις στα Άγραφα (συμπεριλαμβάνονται οι δυο για τις οποίες δόθηκε από ΥΠΕΝ άδεια εγκατάστασης και προσφύγαμε για ακύρωση στο Σ.τ.Ε) 6 αιολικές εγκαταστάσεις στη Βίνιανη 1 αιολ. εγκατάσταση στο Μοσχοπλάι Ποταμιάς 1 αιολ. εγκατ. στη Φραγκίστα 4 αιολ. εγκατ. στο Φουρνά (στις 2 από αυτές έγινε ενδικοφανής προσφυγή από εμάς πριν λίγους μήνες) 2 αιολ. εγκατ. στο Δήμο Κτημενίων 3 αιολ. εγκατ. Κρίκελλο (λήγει η άδεια παραγωγής 31/12/ 2018 1 αιολ. εγκατ. Πικροβούνι (πάνω από Καρπενήσι και λήγει η άδεια παραγωγής 31/12/2018) Στις θέσεις «Κέδρος - Νεραϊδοβούνι - Κούτουπας - Τσόκα» δήμων Αγρινίου - Καρπενησίου Στις θέσεις «Αραποκέφαλα - Σουφλιά - Τσίνα - Κρημνίτσα - Κατελάνος» δήμων Αγρινίου - Καρπενησίου

Μικρά Υδροηλεκτρικά ΣΥΝΟΛΟ 38, σε ποτάμια, ρέματα, χειμάρρους,

Στον Αγραφιώτη, Αχελώο, Γρανιτσιώτη, Αγιοτραδίτικο Ρέμα, Ρέμα Βραγγιανών, Βίνιανη, Κρικελοπόταμο, Τρικεριώτη, Δομνίστα, Φραγκίστα, Φουρνά, Σελλά, Κέδρα, Προυσό, Τροβάτο

Οι άδειες αυτές στην πλειονότητά αν όχι στο σύνολό τους είναι νομιμοφανείς και όχι νόμιμες για τους εξής λόγους: στηρίζονται σε Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων με ανακριβή στοιχεία, κατασκευασμένα ή τυχαία, εφαρμοσμένες με τη μέθοδο της αντιγραφής από το ένα έργο στο άλλο, χωρίς την ασφαλιστική δικλείδα για το δημόσιο συμφέρον του ελέγχου από το αρμόδιο υπουργείο, καθώς το συμμορφούμενο με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Τεχνολογίας για την αύξηση του ποσοστού παραγωγής ενέργειας από πηγές ανανεώσιμης ενέργειας έως το 2030 εγκρίνει νομοθετήματα με ταχείες διαδικασίες, με αποτέλεσμα από την άλλη πλευρά κατάφωρα να παραβιάζεται η ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία αφορά στις περιοχές NATURA, καθώς τα σχετικά έργα υπονομεύουν ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.. Για παράδειγμα, οι ανεμολογικές μελέτες των εταιρειών για τα Άγραφα είχαν στοιχεία μετρήσεων της Λαμίας, με κλιματικές συνθήκες κάμπου για ένα υψόμετρο 1800μ.

Σύμφωνα με την απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ερώτηση του ευρωβουλευτή κ. Χουντή για το θέμα ήδη έχει γίνει διαδικασία κατά της Ελλάδας για παράβαση περιβαλλοντικής νομοθεσίας, καθώς πριν την έγκριση του εκάστοτε έργου οφείλουν τα υπουργεία και οι αρμόδιες αρχές να διασφαλίζουν την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ιδίως όταν πρόκειται για περιοχές NATURA 2000.

Οι δύο διαστάσεις που αφορούν τη σημερινή μας συζήτηση για τα αιολικά είναι το πραγματικό μέγεθος των επεμβάσεων, οι επιπτώσεις τους σε όλα τα επίπεδα, όπως και η επιμελημένη απόκρυψή τους.

Γιατί δεν τα χρειαζόμαστε:

1 Γιατί καταρχήν ο τυπικός λόγος για τον οποίον επιβάλλονται δεν εξυπηρετείται παρά την περί αντιθέτου πολυετή διαφήμιση. Το ρεύμα που παράγουν είναι διαλείπον, μεταβλητό και τυχαίο και η ενσωμάτωσή του στο δίκτυο δεν εξοικονομεί καύσιμα, ούτε υποκαθιστά συμβατικές μονάδες και καταλήγει μόνο να ακριβαίνει το κόστος. Η δε προσπάθεια αποθήκευσης ρεύματος αυξάνει περαιτέρω το κόστος και κάνει το όλο εγχείρημα μη βιώσιμο (ενεργειακά και οικονομικά) και όταν ενσωματώνεται. Ας μην υπάρχει σύγχυση το τι είναι τεχνικά ή θεωρητικά εφικτό με το πρακτικό και συμφέρον.

Επ’ αυτού θα γίνει στη συνέχεια ανάλυση από τους ειδικούς επιστήμονες.

2 Διότι καταστρέφουν το περιβάλλον. Τόσο η εγκατάσταση των ίδιων των ανεμογεννητριών όσο και τα συνοδά έργα. Οι ανεμογεννήτριες δεν είναι ανεμόμυλοι. Η κάθε μία από αυτές που σχεδιάζεται να εγκατασταθούν στα Άγραφα είναι 130μ., η βάση για κάθε μία χρειάζεται 40 τόνους σίδερο και 800 με 1500 τόνους μπετόν. Ο χρόνος ζωής τους είναι 15-20 χρόνια και σε περίπτωση που εγκαταλειφθεί το έργο δεν υπάρχει όρος στη σύμβαση με το δημόσιο για την απομάκρυνσή τους, όπως και για την περιβαλλοντική αποκατάσταση των χωροθετημένων περιοχών. Ακόμα κι αν απομακρυνθεί η ίδια η ανεμογεννήτρια, το μπετόν θα παραμείνει. Κατ’ ουσίαν γίνεται αλλαγή χρήσης γης, από άγριο φυσικό τοπίο, βιότοπο πλουσιότατης μοναδικής μεσογειακής χλωρίδας και πανίδας μετατρέπεται σε βιομηχανική περιοχή.

3 Οι άδειες έχουν δοθεί για διάνοιξη δρόμων έως 5μ. οι τεχνικές προδιαγραφές του εξοπλισμού όμως απαιτούν δρόμους πλάτους 11 έως και 25μ. Είναι σαφές ότι τα χωματουργικά έργα θα προκαλέσουν την κοπή μεγάλου αριθμού δέντρων, τη διατάραξη γεωλογικά ευαίσθητων πρανών, όπως και τη διατάραξη του υδρολογικού κύκλου λόγω του όγκου των μπάζων που θα καταλήξουν σε ποτάμια και ρέματα. Τουτέστιν, ένα μεγάλο μέρος του νομού θα έχει δια παντός όψη λατομείου. Επιπλέον, οι μελέτες δεν περιέχουν εκτίμηση των επιπτώσεων από τα έργα γραμμής μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος. Η αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και των πόρων είναι αδύνατη.

4 Επιδρούν στο μικροκλίμα, απειλούν την χλωρίδα και την άγρια ζωή, σπάνια ενδημικά φυτά και ζώα, αρπακτικά διαταράσσοντας τον βιολογικό κύκλο με επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής. Σε προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000 αποτελούν κάθετη υποβάθμιση των βιοτόπων. Αν δεν έχουμε ευαισθησία για σπάνια είδη όπως ο γύπας ….. μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει η απομάκρυνση της χαμηλής νέφωσης στις κορυφές, η λεγόμενη αντάρα, στην χιονόπτωση, κοινώς δεν θα έχουμε χιόνι, που σημαίνει διαταραχή του υδρολογικού κύκλου και του οικοσυστήματος. Τα έλατα δεν ζουν χωρίς χιόνι.

5. Οι κάτοικοι της περιοχής όπως και της υπόλοιπης Ελλάδας θα χάσουν πολλές θέσεις εργασίας από τις παραδοσιακές και ήπιες επαγγελματικές δραστηριότητες. Πρακτικά, θα εκτοπιστούν! Δεδομένου ότι επηρεάζεται από τη λειτουργία τους το μικροκλίμα, η χλωρίδα και η πανίδα μίας περιοχής είναι λογικό να επηρεαστούν δραστηριότητες όπως η βόσκηση, κτηνοτροφική παραγωγή και η μελισσοκομία. Άλλος οικονομικός τομέας που θα επηρεαστεί είναι ο τουρισμός. Σε περιοχές όπου μπαίνουν ανεμογεννήτριες η πτώση του τουρισμού ανέρχεται στο 30%-40% τα πρώτα δέκα χρόνια. Οι επισκέπτες έρχονται για την παρθένα ομορφιά και όχι για νταμάρια και περίεργες εγκαταστάσεις 120 μέτρων στις κορυφογραμμές. Άλλη οικονομική παράμετρος είναι η πτώση της αξίας της γης η οποία σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Εταιρείας Εκτίμησης ακινήτων μειώνεται κατά 40%. Άρα τα λεγόμενα ανταποδοτικά δεν είναι καθαρό κέρδος για μία κοινότητα, αλλά ελάχιστη αποζημίωση για μακροχρόνιες ζημίες.

6. Τεράστιες εκτάσεις δημοσίου συμφέροντος παραχωρούνται και δεσμεύονται από ιδιωτικές εταιρείες για 25 χρόνια με δικαίωμα ανανέωσης των συμβάσεών τους.

Ένα σχετικό θέμα που έχει τυχαίως ή τεχνηέντως αποκρυβεί είναι η διαχείριση του νερού στα πλαίσια δέσμευσης πηγών που περιέχονται στις περιοχές των εγκαταστάσεων. Από τα ευρυτανικά όρη πηγάζουν μεγάλες ποσότητες ύδατος εξαιρετικής καθαρότητας, πηγή υγείας, πλούτου και ανεκμετάλλευτης τη στιγμή που μιλάμε επιχειρηματικότητας. Όλοι θυμόμαστε το νερό Βελούχι προμηθευτή της Βουλής και δεν πιστεύω ότι κέρδισε τη συνεργασία μόνο πιθανώς λόγω γνωριμιών, αλλά λόγω υπεροχής του προϊόντος. Με την εγκατάσταση αιολικών εργοστασίων πολλές πηγές παύουν να αποτελούν δημόσια περιουσία και αγαθό για τις ανάγκες των κατοίκων, καθώς εμπεριέχονται στις εκτάσεις που παραχωρούνται στους επενδυτές. Συγκεκριμένα, στο έργο που επίκειται να γίνει στη θέση «Μιχός-Βοϊδολίβαδο-Απελίνα» στα Άγραφα, μετά από ενδελεχή έρευνα της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε), παλιότερες γεωτεχνικές μελέτες, χάρτες της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού και νέα επιστημονική μελέτη που έγινε μετά από το ενδιαφέρον που έδειξαν αγραφιώτικοι σύλλογοι, διαπιστώθηκε η έλλειψη τεκμηρίωσης και παρουσίασης των ΥΔΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ, αλλά και στοιχεία για τις καταστροφικές επιπτώσεις από την εγκατάσταση Αιολικών Σταθμών, τόσο στο φυσικό περιβάλλον, όσο και στις ανθρώπινες δραστηριότητες!!!!!!

Στις αλπικές και υποαλπικές περιοχές των Αγράφων ξεκινούν οι λεκάνες απορροής των υδάτων ύδρευσης των Μ. Βραγγιανών και Κουστέσας, οι λεκάνες απορροής του Αγραφιώτη, Μέγδοβα και Αχελώου και των παραποτάμων τους (σύνθετο υδρολογικό δίκτυο ορεινών ρεμάτων, χειμάρρων και πηγών). Χωρίς καμία αναφορά, κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60 περί υδάτων, ιδιωτικοποιείται η πηγή Μάνα νερού της περιοχής, όπως και δύο μικρότερες κτηνοτροφικές πηγές.

Ο χώρος επέμβασης τριών ανεμογεννητριών ανήκει στην επιφανειακή λεκάνη τροφοδοσίας της πηγής. Οι αναγκαίες χωματουργικές εργασίες για την τοποθέτηση, εκ των πραγμάτων όχι απαραιτήτως εσκεμμένα είναι πολύ εύκολο να παραγάγουν υλικά τα οποία θα παρασυρθούν στην κοίτη και θα καταλήξουν στην πηγή Μάνα Νερού. Επιπροσθέτως, χημικά υλικά από την εγκατάσταση και τη λειτουργία της ανεμογεννήτριας (λιπαντικά, χρώματα και άλλα), λόγω των εργασιών είναι δυνατό να καταλήξουν στην κοίτη, στα υλικά εκσκαφών που διαβρώνονται και κατόπιν στην πηγή.

7. Τα ανταποδοτικά προς τους δήμους που είναι και το μεγάλο δέλεαρ μαζί με τις χάντρες και τα καθρεφτάκια διάνοιξης δρόμων που όφειλε και οφείλει η πολιτεία να διανοίξει, οι δήμαρχοι οφείλουν να τα ζητούν από την περιφέρεια και όχι να προσδοκούν από τους επιχειρηματίες, προς μεγάλη απογοήτευση όσων ενέδωσαν, πολλές φορές δεν αποδίδονται καθόλου όπως στο Νέο Αργύρι που του οφείλονται επτά χρόνια από μικρό υ/δ. Ακόμη όμως και αν πρόκειται να αποδοθούν άπτεται στον ηθικό κώδικα του εκάστοτε δημάρχου να ενδώσει στην μακροπρόθεσμη υποβάθμιση περιβάλλοντος και πόρων ή να αναζητήσει καινοτόμες λύσεις επιχειρηματικότητας του Δήμου του.

8. Ένας άλλος κίνδυνος είναι οι πυρκαγιές τόσο αυτές που προκαλούνται όταν αυτοαναφλέγονται οι ανεμογεννήτριες, όσο και αυτές που προκαλούνται για να στρώσουν το έδαφος πριν την δημιουργία των αιολικών πάρκων όπως έχουμε το παράδειγμα της Γαβρολίμνης στην Αιτωλοακρνανία και του Παναχαϊκού.

9. Σε μία περιοχή όπως είναι η δική μας με δυναμική δυνατότητα ανάπτυξης στη βιολογική κτηνοτροφική και γαλακτοκομική παραγωγή, η στέρηση βοσκοτόπων και το επιχείρημα αρνητικής επίδρασης των υποήχων που παράγουν στον οργανισμό των ζώων που βόσκουν στην περιοχή κάθε άλλο παρά αμελητέο μπορεί να είναι. Πόσο μάλλον για τον άνθρωπο.

10 Και φυσικά η οπτική ρύπανση, η αισθητική υποβάθμιση, με σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχική και πνευματική υγεία η οποία είναι πολύτιμο αγαθό για την πρόοδο ενός έθνους.

Ευνοϊκή εξέλιξη και μία δικαίωση των θέσεων του Δικτύου είναι το νέο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για την Στερεά Ελλάδα, το οποίο εξαιρεί την Ευρυτανία από τις ΒΑΠΕ και

• Προωθεί το αγρο-περιβαλλοντικό πρόγραμμα στην Ευρυτανία, συνδέοντας την κτηνοτροφία με την Προστασίας του τοπίου και της βιοποικιλότητας
• Εξαιρεί τμήματα της Περιφέρειες Στερεάς από ΠΑΠ2, ως κατεύθυνση που θα ληφθεί υπόψη κατά την αναθεώρηση του ισχύοντος ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ
• Διατηρεί όμως τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις ΑΠΕ, καθώς και την ορθολογική ανάπτυξη νέων σταθμών πλησίον υφιστάμενων για την αξιοποίηση των ήδη κατασκευασμένων συνοδών έργων (οδικά δίκτυα-ηλεκτρικά δίκτυα) Να σημειωθεί ότι το πλαίσιο δεν έχει ακόμη υπογραφεί, αλλά ακόμη και αν υπογραφεί ισχύουν όλες οι άδειες που έχουν δοθεί έως σήμερα.

Αειφορία – προτάσεις

Η θέση των ευρυτανικών συλλόγων και της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, καθώς και του Δικτύου Αγράφων είναι η αειφορία της Ευρυτανίας η οποία επ’ ουδενί περιλαμβάνει αιολικά εργοστάσια, καθώς δεν συνάδουν με την έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης της περιοχής. Η εκμετάλλευση της Ευρυτανικής γής να είναι ως το σημείο που να μας δίνει καρπούς και την επόμενη χρονιά. Η αειφόρος ανάπτυξη αναφέρεται στην οικονομική ανάπτυξη μίας περιοχής η οποία βασίζεται στην προστασία του περιβάλλοντος και την ισορροπημένη διαχείριση των φυσικών πόρων με τέτοιο τρόπο ώστε αυτοί να αναπληρώνονται επαρκώς. Εάν η εκμετάλλευσή τους είναι μεγαλύτερη από τη δυνατότητα αναπλήρωσής τους τότε το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής υποβαθμίζονται και η βιωσιμότητα της κοινωνίας που υποστηρίζεται είναι επισφαλής.

Η σύμβαση της Φλωρεντίας για το Τοπίο του 2000 αναφέρεται στη βιώσιμη ανάπτυξη βασισμένη σε μία ισορροπημένη και αρμονική σχέση μεταξύ κοινωνικών αναγκών, οικονομικής δραστηριότητας και περιβάλλοντος. Το τοπίο διαδραματίζει έναν σημαντικό ρόλο δημοσίου συμφέροντος από άποψη πολιτισμική, οικονομική, οικολογική, περιβαλλοντική και κοινωνική και ότι συνιστά πόρο ευνοϊκό για την οικονομική δραστηριότητα του οποίου η προστασία, η διαχείριση και ο σχεδιασμός μπορεί να συμβάλει και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Σελ 393

Αντ’αυτών προτείνεται επαναπροσδιορισμός ταυτότητας και επιλογών του νομού αρχικά σε θεσμικό επίπεδο με σχεδιασμό και υλοποίηση προγραμμάτων τόσο από τους φορείς διαχείρισης της περιοχής όπως οι Δήμοι, η Περιφέρεια, οι κοινότητες, η Εκκλησία και οι σύλλογοι όσο και από ιδιώτες, μέσω των οποίων θα αξιοποιούν το ανεξάντλητο και αγνοημένο περιβαλλοντικό και πολιτισμικό κεφάλαιο. Ένας βασικός λόγος που βρισκόμαστε εδώ σήμερα και η συζήτηση δεν έχει πάψει είναι η βασική πληγή στην οποία εθιστήκαμε ως κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες του εύκολου πλουτισμού, του πλουτισμού χωρίς εργασία και οι ανεμογεννήτριες ακουμπούν αυτή την πληγή, καθώς φαντάζουν στο μυαλό πολλών είτε ως ένα Δημόσιο που μοιράζει χρήματα χωρίς να χρειάζεται εμείς να προσφέρουμε κάτι, είτε ως επιδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε ως το Χρηματιστήριο όπου πολλά θύματα πίστεψαν πως θα πλουτίσουν με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα. Η άρνηση στην πρόκληση ενός φαινομενικά εύκολου τρόπου ευημερίας μπορεί να αποτελέσει την αρχή της θεραπείας μας.

Η οικονομική αλλά και η εν γένει ευημερία της περιοχής μπορεί να στηριχθεί σε τομείς που εάν επιλέξουμε την αιολική βιομηχανία θα αποστερήσουμε από τις μελλοντικές γενιές, όπως:

Ο τουρισμός. Η περιοχή διαθέτει σπάνια και μοναδικού κάλλους τοπία, ιδανικά για χειμερινό και θερινό τουρισμό, δραστηριότητες στη φύση, θρησκευτικό τουρισμό, εκπαιδευτικό/πολιτιστικό τουρισμό, αλλά και βιωματικό την σύγχρονη τάση που η περιοχή μπορεί να εξυπηρετήσει εξαιρετικά ανταγωνιστικά. Παραδείγματος χάρη εν όψει των εορτασμών για το 1821 ήδη θα μπορούσαμε να έχουμε από την προσεχή άνοιξη συλλόγους φιλελλήνων από την Ευρώπη και την Αμερική για ξεναγήσεις βιωματικού χαρακτήρα σε περιοχές που σχετίζονται με την επανάσταση.

Η καλλιέργεια φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών αποτελεί τομέα διαρκώς ανερχόμενης παραγωγής και ο οποίος δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος στην Ευρυτανία.

Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας

Θέση στόχων αναβάθμισης και προβολής προφίλ που σχετίζεται με το Τοπίο όπως η διεκδίκηση του Ευρωπαϊκού Βραβείου Τοπίου.

Σύμφωνα με τον Δ. Ρόκο καθηγητή του Ε.Μ.Π. «Αξιοβίωτη Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη, είναι η ταυτόχρονα και διαχρονικά, σε πλανητικό, υπερεθνικό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική και τεχνική/τεχνολογική «ανάπτυξη», η οποία μπορεί να υπάρξει, μόνο όταν τελείται σε διαλεκτική αρμονία και με σεβασμό πάντα στον άνθρωπο τις προαιώνιες ευγενείς του αξίες και το «όλο» φυσικό και πολιτισμικό του περιβάλλον, στο οποίο αυτός εντάσσεται ειρηνικά και δημιουργικά ως αναπόσπαστο και όχι κυρίαρχο μέρος του. Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε οι βιομηχανικές ανεμογεννήτριες κυριαρχούν έναν τόπο και δεν αποτελούν αναπόσπαστα μέρη του.

Πρέπει να καταστεί σαφές ότι τα αιολικά είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Η προσπάθεια αποτροπής της επιβολής τους έχει πρωτίστως υπόβαθρο αξιακό και ηθικό, αντανακλά τις αξίες μας ως πολίτες, τον αυτοσεβασμό, τη σχέση μας με τη φύση και τον εαυτό μας. Η ευθύνη είναι του καθενός ξεχωριστά και με αφορμή τις επικείμενες δημοτικές εκλογές οι υποψήφιοι οφείλουν να πάρουν σαφή θέση για το ζήτημα πριν ζητήσουν την ψήφο μας. Υπεκφυγές, ημίμετρα, λίγες ανεμογεννήτριες και ολίγον έγκυος θα πρέπει να μας βρουν αντίθετους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου